เพลงรักเธอคนเดียวเท่านั้น จากใจให้นางฟ้า

บดินทร์รักฟ้านะ

Complex Structure

Complex Structure

เมื่อประโยคยาวขึ้นก็มีความซับซ้อนมายิ่งขึ้นจึงทำให้นักเรียนไม่สามารถหากิริยาแท้หรือภาคแสดงของประโยคได้ การเข้าใจถึงส่วนขยายมีประโยชน์อย่างยิ่งที่จะทำให้ นักเรียนหา “กิริยาแท้” เจอ

1.Adjective Clause or Relative Clause

      คือ ประโยคย่อยที่ขยายคำนามที่อยู่ข้างหน้า มักขึ้นต้นด้วย Who Which that Whom Whose (แปลว่า ....ซึ่ง)

รูปประโยค Subject + Who, Which, that…. + Verb

Ex.   Those guys (who are walking) are “Super Junior”.

      The skirt (which you bought) is in the restroom.

จงวงกลม Relative Pronouns และวงเล็บ Relative Clauses

1.    The girl (who walked with you) have stolen my ipad.

2.   The book (which I have just read) is very interesting.

3.    Dogs (which are kindly treated) know their owner.

4.    The answer (which you gave) is not right.

5.   Van Gogh (that likes to use bright colors) was killed.

6.   Athletes (who inject themselves with synthetic insulin) (to boots their performance) could soon be cause out by a simple urine test.

 

กาพย์เห่เรือพระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมาธิเบศร

กาพย์เห่เรือพระนิพนธ์เจ้าฟ้าธรรมาธิเบศร

                             กาพย์

พระเสด็จโดยแดนชล	ทรงเรือต้นงามเฉิดฉาย
กิ่งแก้วแพร้วพรรณราย	พายอ่อนหยับจับงามงอน
นาวาแน่นเป็นขนัด	ล้วนรูปสัตว์แสนยากร
เรือริ้วทิวธงสลอน	สาครลั่นครั่นครื้นฟอง
เรือครุฑยุดนาคหิ้ว	ลิ่วลอยมาพาผันผยอง
พลพายกรายพายทอง	ร้องโห่เห่โอ้เห่มา
สรมุขมุขสี่ด้าน	เพียงพิมานผ่านเมฆา
ม่านกรองทองรจนา	หลังคาแดงแย่งมังกร
สมรรถชัยไกรกาบแก้ว	แสงแวววับจับสาคร
เรียบเรียงเคียงคู่จร	ดั่งร่อนฟ้ามาแดนดิน
สุวรรณหงส์ทรงพู่ห้อย	งามชดช้อยลอยหลังสินธุ์
เพียงหงส์ทรงพรหมมินทร์	ลินลาศเลื่อนเตือนตาชม
เรือชัยไวว่องวิ่ง	รวดเร็วจริงยิ่งอย่างลม
เสียงเส้าเร้าระดม	ห่มท้ายเยิ่นเดินคู่กัน
คชสีห์ทีผาดเผ่น	ดูดังเป็นเห็นขบขัน
ราชสีห์ที่ยืนยัน	คั่นสองคู่ดูยิ่งยง
เรือม้าหน้ามุ่งน้ำ	แล่นเฉื่อยฉ่ำลำระหง
เพียงม้าอาชาทรง	องค์พระพายผายผันผยอง
เรือสิงห์วิ่งเผ่นโผน	โจนตามคลื่นฝืนฝ่าฟอง
ดูยิ่งสิงห์ลำพอง	เป็นแถวท่องล่องตามกัน
นาคาหน้าดังเป็น	ดูเขม้นเห็นขบขัน
มังกรถอนพายพัน	ทันแข่งหน้าวาสุกรี
เลียงผาง่าเท้าโผน	เพียงโจนไปในวารี
นาวาหน้าอินทรี	มีปีกเหมือนเลื่อนลอยโพยม
ดนตรีมี่อึงอล	ก้องกาหลพลแห่โหม
โห่ฮึกครึกครื้นโครม	โสมนัสชื่นรื่นเริงพล
กรีธาหมู่นาเวศ	จากนเรศโดยสาชล
เหิมหื่นชื่นกระมล	ยลมัจฉาสารพันมี

เห่ชมปลา

                            กาพย์

พิศพรรณปลาว่ายเคล้า	คิดถึงเจ้าเศร้าอารมณ์
มัตสยายังรู้ชม	สมสาใจไม่พามา
นวลจันทร์เป็นนวลจริง	เจ้างามพริ้งยิ่งนวลปลา
คางเบือนเบือนหน้ามา	ไม่งามท่าเจ้าเบือนชาย
เพียนทองงามดั่งทอง	ไม่เหมือนน้องห่มตาดพราย
กระแหแหห่างชาย	ดั่งสายสวาทคลาดจากสม
แก้มช้ำช้ำใครต้อง	อันแก้มน้องช้ำเพราะชม
ปลาทุกทุกข์อกกรม	เหมือนทุกข์พี่ที่จากนาง
น้ำเงินคือเงินยวง	ขาวพรายช่วงสีสำอาง
ไม่เทียบเปรียบโฉมนาง	งามเรืองเรื่อเนื้อสองสี**
ปลากรายว่ายเคียงคู่	เคล้ากันอยู่ดูงามดี
แต่นางห่างเหินพี่	เห็นปลาเคล้าเศร้าใจจร
หางไก่ว่ายแหวกว่าย	หางไก่คล้ายไม่มีหงอน
คิดอนงค์องค์เอวอร	ผมประบ่าอ่าเอี่ยมไร
ปลาสร้อยลอยล่องชล	ว่ายเวียนวนปนกันไป
เหมือนสร้อยทรงทรามวัย	ไม่เห็นเจ้าเศร้าบ่วาย
เนื้ออ่อนอ่อนแต่ชื่อ	เนื้อน้องฤๅอ่อนทั้งกาย
ใครต้องข้องจิตชาย	ไม่วายนึกตรึกตรึงทรวง
ปลาเสือเหลือที่ตา	เลื่อมแหลมกว่าปลาทั้งปวง
เหมือนตาสุดาดวง	ดูแหลมล้ำขำเพราคม
แมลงภู่คู่เคียงว่าย	เห็นคล้ายคล้ายน่าเชยชม
คิดความยามเมื่อสม	สนิทเคล้าเจ้าเอวบาง
หวีเกศเพศชื่อปลา	คิดสุดาอ่าองค์นาง
หวีเกล้าเจ้าสระสาง	เส้นเกศสลวยรวยกลิ่นหอม
ชะแวงแฝงฝั่งแนบ	ชะวาดแอบแปบปนปลอม
เหมือนพี่แอบแนบถนอม	จอมสวาทนาฏบังอร
พิศดูหมู่มัจฉา	ว่ายแหวกมาในสาคร
คะนึงนุชสุดสายสมร	มาด้วยพี่จะดีใจ

แปลกาพย์จากด้านบน

พระเจ้าอยู่หัวเสด็จพยุหยาตราชลมารค พระองค์ประทับบนเรือพระที่นั่งอันงดงามวิจิตรบรรจง กระบวนพยุหยาตรางดงามยิ่ง ลีลาการพายเรือนั้นอ่อนช้อยงดงามจับตาเรือครุฑยุดนาค เป็นเรือที่มีโขนเรือทำเป็นรูปพญาครุฑกำลังเหยียบขยุ้มหิ้วพญานาคมาอย่าง ลำพอง เรือลอยลิ่วมาอย่างรวดเร็ว พลพายต่างวาดพายทองด้วยความพร้อมเพรียง ได้ยินเสียงร้องโห่เห่ดัง รับกับจังหวะพายของฝีพายมาในขบวนพยุหยาตราชลมารพระเจ้าอยู่หัวเสด็จพยุห ยาตราชลมารค พระองค์ประทับบนเรือพระที่นั่งอันงดงามวิจิตรบรรจง กระบวนพยุหยาตรางดงามยิ่ง ลีลาการพายเรือนั้นอ่อนช้อยงดงามจับตา เรือไกรสรมุข มีความงดงามราวกับพิมานของเทวดาล่องลอยมาจากสวรรค์ มีม่านกรองทองและหลังคาเป็นลวดลายมังกรเรือกระบวนพยุหยาตรานั้นมากมายแน่น ขนัดเต็มท้องน้ำ เรือแต่ละลำประดิษฐ์ตกแต่งโขนเรือเป็นรูปสัตว์นานาชนิด ริ้วกระบวนเรือเคลื่อนมามองเห็นทิวธงประดับเป็นทิวแถว กระบวนเรือล่องลอยมาเสียงน้ำแตกกระจายเป็นคลื่นฟองดังไปทั่วท้องน้ำเรือ สมรรถชัยล่องลอยเคียงคู่กันมา แสงแวววับที่กราบเรือส่องสะท้อนกระทบผืนน้ำระยิบระยับตา งดงามยิ่งราวกับว่าล่องลอยมาจากสวรรค์เรือสุวรรณหงส์ เป็นเรือพระที่นั่งที่มีโขนเรือเป็นรูปพญาหงส์ ตกแต่งด้วยพู่ห้อยประดับ เป็นเรือที่เจ้าฟ้าธรรมธิเบศรไชยเชษฐ์สุริยวงศ์ทรงพรรณนาไว้ว่าสง่างดงามที่ สุด เดิมเรือลำนี้ชื่อว่า " เรือสุวรรณหงส์ " สร้างในสมัยรัชกาลพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ต่อมาผุพังจนใช้การไม่ได้ พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว โปรดเกล้าฯให้สถาปนาขึ้นใหม่ มีขนาดใหญ่กว่าเดิม พระราชทานนามว่า " เรือพระที่นั่งสุวรรณหงส์ " เรือชัยลอยเคียงคู่กันมารวดเร็วราวกับลม ได้ยินเสียงเส้ากระทุ้งบอกจังหวะฝีพายดังมาทางท้ายเรืออย่างพร้อมเพรียงฟัง เร้าใจ เรือราชสีห์เรือคชสีห์ทะยานมาเป็นคู่ๆ ดูผาดโผนราวกับมีชีวิตจริงมองดูน่าขบขัน เรือราชสีห์และเรือคชสีห์ที่เคียงคู่กันอยู่ ดูมีกำลังกล้าหาญเป็นอย่างยิ่ง เรือม้า ( มีโขนเรือเป็นรูปศีรษะม้า มีลักษณะก้มหน้าคล้ายม้าหมากรุก ) มีรุปลักษณ์ของโขนเรือเป็นรูปม้า ที่มีท่าทางมองมุ่งลงไปในน้ำ เรือมีลักษณะเรียวระหง ล่อลอยมาอย่างแช่มช้า งดงามราวกับม้าทรงของพระพายที่มีพละกำลังเผ่นโผนมาอย่างลำพอง เรือสิงห์( มีโขนเรือเป็นรูปสิงโต ) แล่นเผ่นโผนทะยานฝ่าคลื่นฟองมาอย่างรวดเร็วราวกับเรือนาคา หรือเรือวาสุกรี โขนเรือเป็นรูปพญานาค ดูหน้าตาท่าทางมองเขม้นมาแล้วเหมือนมีชีวิตจริง ดูน่าขบขัน เรือมังกร ( โขนเรือเป็นรูปมังกร ) ก็ล่องลอยมาในกระบวน พลพายพายเรืออย่างพร้อมเพรียง เรือล่องมาทันกันกันสิงห์ลำพอง กระบวนเรือล่องตามกันเป็นมาเป็นทิวแถว เรือเลียงผา มีโขนเรือเป็นรูปเลียงผากำลังยกเท้าอ้าขึ้นสูงราวกับจะกระโจนลงไปในน้ำ เรือที่มีโขนเรือเป็นรูปนกอินทรี กางปีกกว้างราวกับล่องลอยมาจากฟากฟ้ากระบวนเสด็จพยุหยาตราชลมารคเดินทางล่วง มา เสียงประโคมดนตรีดังก้อง เสียงไพร่หลแซ่ซ้องแห่โหมด้วยความโสมนัสยินดี ผู้คนสนุกสนานรื่นเริง

เห่ชมไม้

                           กาพย์

 

เรือชายชมมิ่งไม้	ริมท่าไสวหลากหลายพรรณ
เพล็ดดอกออกแกมกัน	ส่งกลิ่นเกลี้ยงเพียงกลิ่นสมร
ชมดวงพวงนางแย้ม	บานแสล้มแย้มเกสร
คิดความยามบังอร	แย้มโอษฐ์ยิ้มพริ้มพรายงาม
จำปาหนาแน่นเนื่อง	คลี่กลีบเหลืองเรืองอร่าม
คิดคะนึงถึงนงราม	ผิวเหลืองกว่าจำปาทอง
ประยงค์ทรงพวงร้อย	ระย้าย้อยห้อยพวงกรอง
เหมือนอุบะนวลละออง	เจ้าแขวนไว้ให้เรียมชม
พุดจีบกลีบแสล้ม	พิกุลแกมแซมสุกรม
หอมชวยรวยตามลม	เหมือนกลิ่นน้องต้องติดใจ
สาวหยุดพุทธชาด	บานเกลื่อนกลาดดาษดาไป
นึกน้องกรองมาลัย	วางให้พี่ข้างที่นอน
พิกุลบุกนนาคบาน	กลิ่นหอมหวานซ่านขจร
แม้นนุชสุดสายสมร	เห็นจะวอนอ้อนพี่ชาย
เต็งแต้วแก้วกาหลง	บานบุษบงส่งกลิ่นอาย
หอมอยู่ไม่รู้หาย	คล้ายกลิ่นผ้าเจ้าตาตรู
มะลิวัลย์พันจิกจวง	ดอกเป็นพวงร่วงเรณู
หอมมาน่าเอ็นดู	ชูชื่นจิตคิดวนิดา
ลำดวนหวนหอมตรลบ	กลิ่นอายอบสบนาสา
นึกถวิลกลิ่นบุหงา	รำไปเจ้าเศร้าถึงนาง
รวยรินกลิ่นรำเพย	คิดพี่เคยเชยกลิ่นปราง
นั่งแนบแอบเอวบาง	ห่อนแหห่างว่างเว้นวัน
ชมดวงพวงมาลี	ศรีเสาวภาคย์หลากหลายพรรณ
วนิดามาด้วยกัน	จะอ้อนพี่ชี้ชมเชย